Η Φιλοσοφία της ζωής και οι... μπύρες

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στη τάξη μ' ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα έν' άδειο γυάλινο βάζο κι άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσανε μ' απορία. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:




-«Είναι γεμάτο το βάζο;» κι οι μαθητές απάντησανε:
-«Ναι, είναι γεμάτο».
Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βοτσαλάκια κι άρχισε να γεμίζει το βάζο. Το κούνησε λίγο και τα βοτσαλάκια κυλήσανε και γεμίσανε τα κενά ανάμεσα στις πέτρες. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:-«Είναι γεμάτο το βάζο;» κι οι μαθητές απαντήσανε:-«Ναι, είναι γεμάτο».Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι μ' άμμο κι άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισ' όλα τα κενά μεταξύ πετρών και βότσαλων. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
-«Είναι γεμάτο το βάζο;» Οι μαθητές διστάσανε για λίγο, αλλά απαντήσανε:
-«Ναι, είναι γεμάτο».
Αυτός ξαναχαμογέλασε και πάντα χωρίς να μιλά, πήρε από τη χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες κι άρχισε να τ' αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλα τα υπόλοιπα κενά. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
-«Είναι γεμάτο το βάζο;» κι οι μαθητές, γελώντας αυτή τη φορά, απαντήσανε:
-«Ναι, είναι γεμάτο».-
«Τώρα», τους λέει ο καθηγητής, «θέλω να θεωρήσετε πως το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. Οι μεγάλες πέτρες είναι τα πιο σημαντικά. Τέτοια είν', η οικογένεια, ο σύντροφός σας, η υγεία σας, τα παιδιά σας, οι καλοί σας φίλοι. Οι πέτρες αντιστοιχούνε στα πιο σημαντικά, τόσο σημαντικά, που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να 'ναι γεμάτη». «Τα βοτσαλάκια είναι τ' άλλα πράγματα που 'ρχονται στη ζωή μας, όπως, οι σπουδές, η εργασία, το σπίτι, το αυτοκίνητο. Είναι μικρά πράγματα... βοτσαλάκια... Αν αυτά βάλετε πρώτα στο βάζο, δε θα υπάρχει χώρος για τις μεγάλες πέτρες: τα σημαντικά της ζωής». «Η άμμος είν όλα τα υπόλοιπα: ένα καλό γεύμα, μια βόλτα στη παραλία, ο χορός, το τραγούδι, ένα βιβλίο, οι μικρές απολαύσεις της ζωής. Αν βάλετε πρώτα την άμμο στο βάζο, δε θα υπάρχει χώρος μήτε για τα βότσαλα αλλά μήτε και για τις πέτρες»!«Το βάζο είν' η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δε θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε το σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας και χαρείτε τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας και το αυτοκίνητό σας, να πληρώσετε τα δημοτικά τέλη και το τηλέφωνο. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες σας». Οι μαθητές είχανε μείνει άφωνοι.
Ένας όμως ρώτησε: -«Η μπύρα κύριε καθηγητά, τί αντιπροσωπεύει»;
Ο καθηγητής χαμογέλασε κι απάντησε:
-«Χαίρομαι που το ρωτάς! Να σας πω: δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είν' η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένοι είστε, γιατί πρέπει να ξέρετε: Πάντα θα υπάρχει λίγος χώρος για δύο μπυρίτσες»!!!